Leon Pichay
(27 Hunyo 1902–11 Agosto 1970)
Si Leon Pichay (Le·ón Pi·tsáy) ay isang makata, nobelista, mandudula, at kuwentista sa wikang Ilokano. Kinikilála siyáng Hari ng mga Makatang Ilokano.
Isinilang siyá noong 27 Hunyo1902 sa Vigan, Ilocos Sur. Nag-aral siya sa Vigan Seminary at La Union High School, kumuha ng abogasya sa University of Manila ngunit hindi nakatapos dahil naging abalá sa pagsusulat.
Naging mahalaga ang kaniyang kontribusyon sa pagpapaunlad ng wika at panitikang Ilokano. Itinanghal siyáng Hari ng mga Makatang Ilokano noong dekada 50. Itinaguyod niya ang bukanegan, ang bersiyon sa ng balagtasan, ipinangalan kay Pedro Bukaneg na ipinalalagay na sumulat ng unang Biag ni Lam-ang. Ang isa sa katangian ng kaniyang pagtula ay ang pag-imbento at paggamit ng mga salitâng pinagsanib ang mga bahagi ng dalawa o higit pang salitâ upang maiwasan ang paggamit ng mga salitâ mula sa ibang wika.
Ang ilan sa mga naisulat niya ay: (tula) “Balladaw ken Espada,” “Imnas,” “Ni Kaingungotko,” “Ayatenka Uray Ulpitannak,” “O Apo Jesucristo nga Ari”; (maikling kuwento) “Puso ti Ina,” “Pannakadingpil ni Dr. J. A. Burgos,” “Dallang ti Amianan,” “Sarming ti Biag,” “Ladingit,” “Ti Baguio”; (dula) “Baket a Naimon,” “Balligi ni Panagsalimetmet,” “Dunggial”; (nobela) Apay a Pinatayda ni Naw Simon?, Emma Amor.
Naging patnugot siyá ng iba’t ibang pahayagan tulad ng Panagbiag, Timekmi, Ti Agipaawat, Wagayway, Ilocos Times, Heraldo Ilocano, El Norte, at Naimbag a Damag. Naging miyembro din siya ng Filipino Editors and Publishers Union at ng Romanceros Nacionales.
Namatay siyá noong 11 Agosto 1970. Ipinangalan sa kaniya ng Gunglo Dagiti Mannurat nga Ilokano (GUMIL) ang isang parangal bílang pagkilála sa kaniyang ambag sa panitikang Ilokano. (KLL)